Varlığımızın göstergesi olan nefesi farkına varmadan kullanırız. Size burada oturun diyafram nefesi alın demiyeceğim. Sadece farkında olun. Şu an nasıl ki bir göze sahip olduğunuzu belkide bu satırları okurken hatırlıyorsanız, nefesi de belki böylece hatırlayıp, farkına varacaksınız. Burada yazılanlar bir vakit öldürme çabası değil, duyduğum bir ihtiyaçtır. Nefes, bu kadar yakınımızda gerçekleşen bir olay..
Yaşadığımız hayatı uykuda yaşarız. Bir olayın içinde kaybolur, kayboldukça olay yaşar, olay yaşadıkça irademiz zayıflaşır. Burada yazılanlar günün birinde ihtiyacı olan bir başka kişiye ışık tutabilir. Şimdi ihtiyaç hissi bulunduğu halde bu yazılanları okuyan sen, sözlerin sana!
Nefesine dokunma. Onu derinleştirip sığlaştırmaya çalışma. Bırak.. rüzgarın esmesi, bir yaprağın düşmesi, bir kelebeğin uçması gibi akmasına izin ver. Sözlerimi yanlış anlama. Sadece izle. Nefes içine doluyor ve terkediyor. Her nefesle ölüp dirildiğinin farkına var. Geçmiş ve gelecek kıskacından bu kurtarır. Sonsuz cehennemden ve cennetlerden. Tatmin olma haline eriştirecek olan budur. Sana yön veren, seni sınırlandıran geçmişinden bu kurtarır. Endişelenme, sabret. Nefese sarıl. Bırakma onu. O seni kutsal mekana götürecek bir araç. Güvenilir beldeye girmene bir yardımcı. Mandalalar, fraktallar... niceleri sadece bir oyun. Taşıdığın, farkında olmadığın ağırlıklardan kurtaracak olan budur. Korkularından, sancılarından. Ama esprisi var, müdahele etmeyeceksin.olana rıza göstereceksin. Bu yazıyı okuyan ihtiyaç sahibi. Fırsat bulduğun her an nefesinin farkına var. Nefes içeri giriyor, minicik bir an duruyor farket!, geri çıkıyor ve alırken bir dçnüş anında duruyor. Minicik bir an! Farket. Bu sana bir kapı olsun ihtiyaç sahibi. Bir yol gösterici olsun. Hakikatinde kendi nefsime anlattığım bu eylemi hisset, yaşa.
Günü geldiğinde farkedeceğim. Hakikati bilmeden gitmeyeceğim.
Bu dua, istek ile...
