Renkler bile soluk artık, başım dönüyor
Bir şansım daha olsa hiç mi yok
Zaman kalmadı artık inan, her şey boş
Ne yapmak istesem kolumu kaldıracak halim yok
Çekilin etrafımdan nefes almak zor
Zaman duruyor sanki yavaş yavaş
Etrafta kimseler yok ışıklar loş
Tam düşerken uyansam yatağımdan
Bunların hepsi yalan hepsi boş
Çekilin etrafımdan nefes almak zor
Bin kere ağlarım gitmektense burdan
Üşüyorum üstümü örtsenize bakmayın öyle
ihtiyacım var başka ellere
Gelmeyin üstüme üstüme
Çekilin etrafımdan nefes almak zor
Renk menk yok artık başım dönmüyor
Etrafta kimseler yok ışıklar bol
Zaman sınır değil artık her şey hoş
Yine de uyanmaktan başka çarem yok
