oyunda career'i bitirirsin artık. bütün arabalar yakalanır o zenci polis tarafından. hiç sevmiyorum ibneyi. en başta arabamı çizdiydi, o zamandan beri kılım. neyse sonra bütün polis teşkilatı senin peşine takılır. artık bir tek sen kalmışsındır yakalanmayan. her taraf fıngır fıngır polis kaynamaktadır.
corvette ler dört bir yanda. filmli camlı polis arabalarından bol bişey yok sokaklarda. K9 lar desen kafalama girip sikmek için banzai misali hücum ediyorlar üstüne 2'li 2'li.
"ulan bir şehirde bu kadar polisin ne işi var yav?" diyorsun. her yerdeler ama. komşu il ve ilçelerden destek birimleri gönderilmiş olmalı...
neyse, oyunun tam bu kısmı mükemmel. zorluk derecesi "veteran". turuncu yanıp sönen bi nokta var haritada. oraya varmak zorundasın tüm polis teşkilatını atlatıp. ama bu öyle kolay değil. belki 5-60 defa denemen gerek. hatta oyunu küfürlerle kapatıp* biraz sonra sakinleşince* tekrar açmak zorunda bile kalabilirsin.
bu ikinci girişte, en az 20 dakika uğraştıktan sonra, turuncu noktaya sadece bi kaç km * kaldığını görürsün nihayet. peşinde polisler hala. onlar hiç bi zaman gitmedi ki amk. nos'u kökleyerek son düzlüğe girdin. giderek yaklaşıyosun. ama önünde büyüüük bir uçurum olduğunu farkettin. ve düşmemek için frene bastın.
o da ne! olamaz... naaptın sen! tek kurtuluşun o uçurumdan karşıya uçmaktı! uçuçaktın, havalara uçacaktın ne güzel, çok şekil. görüntü yavaşlayacaktı. karşıya geçince de göt attırıp uçurumun dibindeki aynasızlara çekecektin hareketini. göt gibi kalacaklardı. naaptın boolum! oldu mu bu fren? geldi artık polisler. busted. düşsen daha iyiydi ha.
hiç bir nfs versiyonunda olmayan zevke sahip oyundur. sonrasındaki carbon, pro street ve undercover faciaları ile değerinin daha da arttığı, yılda üç beş kere başlayıp bitirilmediğinde insanın içinde huzursuzluk yaratan need for speed serisinin en kral versiyonu.
