sevginin gücü, güce olan sevgiyi yendiğinde, dünya barışı tanıyacak...
''jimi hendrix''
çalışmak, okumak, doyumsuz başarı isteği, tatmin olmayan insanlar, daha çok para, en iyi olma çabası, abur cubur kapital bir tüketim; maddi keza manen...
siz insanlar neyin peşindesiniz?
doyma noktası nedir ki?
herşeyin bu kadar tüketime aç olduğu bu dünyada ölümden daha mühim ne olabilir ki?
her yeni gün, düne özlem duyuracak kadar yitik, yarına küstürecek kadar umutsuz...
karanlığa gömülmek gibi hemde iliklerine kadar tabirindeki gibi..
sevişmek bile özgür hissettirmiyorsa,
o bile gelecek mutluluğun ve savaşan insanların barışacağı müjdesini verecek kadar umut vermiyorsa...
yaşarken zihnin tanrı oyununu çözmüş ve
din gibi oyunlara kanmıyorsa..
sen sadece görmediklerin için yaşıyorsundur arkadaş...
boşver yaşama kalkar bir de umut filan verir yoktan yere olmayacakların umudunu taşıma, kanma kanma!
tek bir soru var kafamda nedirdir dediğim...
neden intihar edip kurtulmuyorum neden?
hayatı nasıl olsa birgün herşey bitecek gibi yaşıyorken neden?
görmediğim yerler keşfetmediğim zevkler için mi?
yoksa yarın için doğabilecek umudun, filizlenebilme ihtimali için mi...?
