genellikle yalnız insanlara birden bire elinde çekirdek televizyon izlerken gelen bir hüzündür akla gelen o düşünce ben anca popo büyüteyim miillet dışarda hayatını yaşasın.
bir anda çöker insanın üstüne. ne içtiğiniz çayın ne de yediğiniz yemeğin tadı kalır. yüreğinizin üstüne öküzler oturur bir anda. hayırdır inşallah dersiniz ama sanki hiç hayırlı değilmiş gibi içiniz burulur. anlatılmaz bir şeydir bu. hepimiz zaman zaman yaşarız.
şu an tam da bu durumdayım. neye kızdığımı neye üzüldüğümü bilmiyorum beynim bomboş sataşmaya bağırmaya kavga etmeye yer arıyorum. çok tuhaf bi duygu en azından neye üzüldüğümü bilmek istiyorum.
bir den bire durulur insan bi şarkı duyar bi mesaj gelir.. sonra derin derin dalarsın mutlusundur ama sanki hep bir şeyler eksik gibi olur ya ha işte o an..
