bana çok olur. durduk yere üzülürüm sonra neden üzüldüğümü sorgularım bir cevap bulamam. biyolojik bu durum sanırım, uzun zaman üzülmediyseniz, bedeninizin üzülmeye ihtiyacı vardır. Bu dönemlerde daha erdemli olursunuz, varolmanın ağırlığı omuzlarına çöker. farklı bir hüzündür.
vakti zamanın da görmezden gelinip kenara itilen acıların hepsi bir araya toplanmıştır. aslında fark etmeden o kadar çok şey eklemiştir ki o hüzünlerin arasına, hepsi bir araya gelince başlıksız bir yazıya dönmüştür.
insanın üzüldüğü şeyi unutması sonucu bilinç altındaki sıkıntının onu boğması rahatsız etmesi durumudur. biraz düşününce insan onu üzen nedeni bulabilir.
yürekte durduk yere bir burukluk yasamak. sebebi vardir aslinda sadece bilinmez.
havasinin kapali olmasi buna sebeplerden bir tanesi olabilir, ayrica görülmüs (hatirlanmayan veya hatirlanan) rüyalar da olabilir.
