neden hayatımızın çok çok büyük bir bölümünü çalışarak geçirmek zorundayız? işimizi ne kadar seversek sevelim yine de iş insanı ciddi anlamda kısıtlıyor. çalış, daha fazla kazan, araba al, ev al, çocuğu özel okula ver, onu al, bunu al nereye kadar gidiyor bu döngü arkadaşlar ?? emekliliğe kadar mı ? ancak emekli olduğumuzda mı asıl hoşumuza giden hobilerimizle ilgileneceğiz, hayallerimizi gerçekleştireceğiz? hayır.
bunun sonu yok efendiler haytımızı boşuna harcıyormuşuz gibi geliyor.
Zengini daha da zengin etmek için. ister serbest meslek sahibi olun isterse işçi... Emeğiniz hep zenginin cebine gider.
fındık üretin, kayısı üretin hiç fark etmez. Sizden alıp birbirine satan ensaflar ,sırf sizin malınızdan birbirine satarken çok daha fazla kazanacaklardır
Cevabı çok basit: Sistem bunu gerektiriyor. Bozuk yanı da ideolojilerimiz uğruna değil de para veya kariyer uğruna götümüzü yırtmamız. Kariyer ne alaka demeyin. Kariyer hayalleriniz ego ürününden başka bir şey değil. Köleleşiyoruz ve köreliyoruz. Evet.
para için diyenlerin hepsi yalan söylüyor. hepiniz ihtiyacınız olandan fazla kazanıyorsunuz, ihtiyacınızdan fazla yiyorsunuz,içiyorsunuz. peki neden sevdiğimiz, hayal ettiğimiz şeyler varken zorla yaptığımız bir iş için zamanımızı satıp daha çok para kazanmaya çalışıyoruz? bunun nedeni statünün parayla ölçülmesi, rahat bir yaşam sürmenin en kısa yolunun para kazanmak olması,para kazandıkça insan egosunun ve kibrinin artması.
zamanını para için sattığında bir nevi ticaret yapmış oluyorsun ve insan bunu anlamsızca seviyor.
