sen yalnız değilsindir, şehrin göbeğinde yalnız olunmaz ancak ruhun yalnızdır, duygularını paylaşamazsın, düşündüklerini paylaşamazsın, bazen ailen bile senin düşüncelerini dinliyormuş gibi yapıyorlardır, yalnızsındır çünkü hayır diyemiyorsundur, insanlar bu hali suistimal etmektedir, iyilik iyilikle karşılık bulur sanıyorsundur, ancak bulmayınca bir kat daha yalnızlaşırsın, ruhunu insanlara açmaktan korkarsın, sonra yalnızlığı kabullenip kendinle yalnızlığına son verirsin.
Çünkü artık başka ruhları besleyemiyorsundur. Ya kendi ruhun da enkaz haldedir ya da uğraşamak istemiyorsundur.
Kendi doğruları yüzünden sana inanmayan insanlardan yorulmuşsundur. Samimiyet yoksunu insanlara zamanında çok değer vermişsindir. Önceleri Hiçbir samimiyetsizlikten etkilenmediğini, güçlü olduğunu düşünürsün ama bir gün bir bakarsın ki güçlü zırhın içerden çürümüş seni de çürütmüş.
Seni bencillikle suçlayanların evlerinde aynaları yoktur.
Bütün bu saydıklarım marjinal safsata aslında.
Hepimiz gönülperver degil tenperver insanlara dönüştük. Boyacı yerine boyalı duvarlara hayran olup o na sırt çevirdik.
Maneviyat boşluğuna düştük. Hergün kalbimize bir siyah nokta kondurduk sonunda kara kalpli egoist materyalist, masiva düşkünü yaratıklara dönüştük. Bu bizi öyle güzel boyalı duvarların arkasına hapsetti ki herkes kendi duvarları arkasında kendisini yalnız hissediyor.
Kime diyorum sözlük? Git başımdan.
Çünkü lanet olası bir zaman diliminde,lanet olası insanların içinde , öylece bu diyarlardan gideceğimiz günü bekliyoruz !
Bu başlığı açalı 5 ay olmuş ! dile kolay 5 ay ! 5 ay içerisinde hayatımda değişen tek şey herşey ! bir şey hariç !
Bu duygu ulan birisi bana açıklasın milyonlarca insanların içinde ben neden yalnız hissediyorum !!!!
