ışıkları kapatıp kafamı yastığa koyduğumda önce vicdan muhabesi başlıyor. tam bunları aştım derken gelecek kaygısı yer buluyor. hadi bununda üstesinden geliyorum inkar başlıyor. inkar kendini kısa süreli -sen doğru yoldasın oğlum- a bırakıyor. o geçiyor hatalar pişmanlıkları hatırlatıyor. pişmanlıklar vicdan azaplarına tekrar dönüş yapıyor. vicdan azapları acaba böyle mi olsaydı diye farklı bir gelecek kurgulatıyor. o işin içinden de çıkılmıyor. sakin ol diyorum. rahatla nefes al ve hiç bir şey düşünme şimdi. tak bir soru daha. yarın farklı mı olacak? kaç gündür geceleri bu haldesin? saate baksana dalyarak. sonra iyi olacak herşey muhabbeti. yarın her şey daha güzel olacak. hatta yarın başlıyoruz. saat 5. sabah. ama önce bir sigara içeyim.
kalkıyorum karanlıkta bir sigara içiyorum karanlıkta yatağın köşesinde. o an delirdin diyor duvalar bana. bu yaptığını anca bir deli yapar.
sonra farklı bir hikayeye kaptırıyorum kendimi. sigaramı öyle içiyorum. sigara bitince kendime geliyorum. merhaba gerçek hayat. bunu anca bir deli yapar diyorum.
lan vuracak kıracak bir şey de yok.. e ben ağlamam da.
yatıp yatakta sağa sola dönüp durmaya devam.
sabahın ilk ışıkları camdan sızıyor.
hadi diyorum bir kahvaltı edeyim öyle yatarım.
saat 10. saat. 12. saat 3. uyuyakalıyorum. belki iki saat. belki 3. uyanıyorum. saat 6.
bir hava alayım. kimseye tahammülüm yok. hepinizin yüzüne tiksinerek midem bulanarak geziyorum aranızda.
saat 21. bayılmak üzeriyim. kim bilir kaçıncı günün kaçıncı uykusuz saati. saat 22 uyuyakalıyorum. tam yirmidört saat geçiyor. hangi gün olduğunu bilmediğim bir geceye uyanıyorum. artık alıştım bakmıyorum.
bazen dışarıdan pazarın sesleri geliyor o gün anlıyorum ki ya pazartesi ya çarşamba. kumar oynuyorum. kazandığımda seviniyorum.
daha sonra tekrar.
uyuyabilmek büyük nimet vee ne yapsam ne etsem kafamı yastığa koyduğumda uyuyamıyorum.
bir keresinde hesaplamıştım. bir haftada maksimum 30 saat uykuda kalabiliyorum.
normalde günde 3 saat uyuyan biriyim sikko sikko uykusuzluk edebiyatı yapmak yerine uymadığınız zamanı güzel değerlendirmede fayda var mesela şuan atom parçalıyorum....
anlamanın, anmakla eş değer sayıldığı; Anlatmanın, anlayışsızlığa sekte vurduğu; anlayışın, anlatım bozukluğuna yol açtığı bu anların, uyumsuz bir antlaşması niteliğinde insanları anlamak.
10 da okuldan geldim. bulaşıkları yıkadım çorba yaptım, köfte kızarttım, yemek yedim. yine bulaşık yıkadım. anca bulaşık çıkıyor bu nasıl iş amk?
sözlüğe girip bir müzik açtım arkadan, bir baktım saatler geçmiş. saatlerin geçtiğini de tekrar acıktım ondan anladım.
1 hafta sonra da finallerim var işte böyle. finaller deyince bir uyku çöktü anlamam.
