Arkadaş ayağına vermez.
Kankine vermiştir vermez.
Paran yoktur vermez.
Işin yoktur vermez.
Işin çoktur ilgilenmezsin vermez.
Iyi davranırsın vermez.
Fazla üstüne düşersin vermez.
Içirmezsen vermez.
Fazla içirirsin veremez. (Kusar musar saa-sola)
Eski erkek arkadaşini hatırlar esir alır vermez.
Istemezse vermez.
Hastadır vermez.
Ustadır vermez.
Ilk gün vermez. (Seviyorum, çıkıyorum olayına girilmişse)
Ev kalabalıksa vermez. (Öyle arka odada falan kasar.)
Ayaküstü vermez.
Yağmur yağar, vermez.
Sular akmaz, hiç vermez.
Deprem olur, korkar, vermez.
"Annemler gelcek." der, vermez.
"Annenler gelcek." der, vermez.
Uff der vermez, puff der vermez.
"Göbeğin var." der vermez, eritsen de vermez.
O buna verdi ben bu salağa vermem der vermez. (Aynı kefeye konma olayı)
Ailecek tanışıyorsunuzdur vermez.
Içine abuk bi çamaşır giymiştir, rezil olcaz der vermez.
Burcunu beğenmez vermez. (Aslanlar sadık olmazlar olayı)
Kedini sever vermez, köpeğini gezdirir vermez. (Sıvışma yolları)
Kaşardır vermez. Köy kızıdır vermez (2+2 = 4 etmez hali bu iki durum için geçerlidir.)
Özel olmassa vermez.
Aramazsın, aramazsın, icap edince ararsın: Anlarsa vermez.
"Arkadaşıma yazıyosun." der vermez.
"Niye aramadın?" der, vermezzzzz. (En klasik, alışıla gelmiş hal)
Güldurmezsen vermez.
Güldürürsün "yavsak" der, vermez.
Kısacası, bu kadın milleti vermiyeceği varsa vermez!
