içe dönük, hayatla ilgisi az olan, ortalamanın 1-2 tık altı bir görünüşe sahip olduğum için. param çok olmasa da var. istediğim şeyi alıyorum, tüketebiliyorum ama utangaçlığa derman olmuyor.
henüz o hanımla tanismadim. oralarda bir yerlerde benden habersiz yaşıyor. birgün yollarımiz kesisecek ve ben ona ellerimle yemek hazırlayacağım. romantizmi kestikten sonra gerçeklere dönelim.
yaş belli bir seviyeye ulaşınca karşindakinden farklı şeyler bekliyorsun. muhabbet çok önemli oluyor. sadece evde hayatını geçirmiş, hiç bir şekilde kitap okumamış, iki satır yazı yaşamayan, anlattığı seyleri dinlemekten sikilacagim biriyle sevgili olamıyorum. sırf seks için bile artık katlanamiyorum. şans verdiklerim beni hayal kırıklığına uğrattı. artık bundan sonrası için bir adım atar miyim bilmiyorum dogrusu. artık sadece kendim için yaşamaya başladığım için, başkası da güzelliği de seyimde değil. beraber dagitabilecegim aynı zaman da da beraber oturup konusabilecegim, fikirlerini dinlemek için özellikle arayacağım birisini istiyorum. bu uğurda çok fazla hayal kırıklığı yasadim.
Kendime güvenemiyorum.
Olurda bir aptallık yapıp tekrar aşık olursam kendimden ödün verip karşı tarafı mutlu etme derdine düşerim diye.
Sonunda çok acı çekiyorum. Toparlanması 2-3 yılımı alıyor.
içimden gelmiyor bu gelmeyişin sebebiyse her defasında güvenimin boşa çıkması, geçenlerde biriyle sohbet ederken bana dedi ki inan ama güvenme hala üzerine düşünüyorum fakat benim güvenemeyecegim biriyle nasıl bir iliskim olabilir ki ?
sevgili eşittir cinsellik düşüncesinde değilim ama zina yapmıyor olmak en büyük nedenim. diğer hayati etkinlikler, hobilerim için de bir karşı cinse ihtiyaç duymuyorum açıkçası.
Sevgilimin beni o kadar da sevmediğini, yalnız kalmaktan korktuğunu ancak bana kırk yılda bir rastlanan bir kimse gibi hissettirdiğini anladığımdan beri yok. Ben de diyorum her şey fazla iyi neden acaba? Ama ben hakikaten zor rastlanan birisiyim. Sana doyumsuz hayatında başarılar.
