herkes aynı anda binlerce kişiyle konuşuyor çünkü. birinden hoşlansan, ona bunu bir günde söyleyen birkaç kişinin olduğunu bildiğin için, gidip bir şeyler hissettiğini söylemeye çekiniyorsun.
çünkü sen gerçekten hissetmiş olsan bile, yine onlarca kişiyle aynı kefeye konuyorsun. o yüzden gidip kendini açıklamaya uğraşıp herkesleşmekten kaçınıyor insan. o kadar hızlı yaşanıp, o kadar hızlı tükeniyor ki duygular ve insanlar o kadar benimsedi ki bu durumu yetişilmiyor. “sevgililiğin” anlamsal olarak karşılığı kalmadı ki.
