artık istemiyorum ben sevdiğim insandan karşılık bulamadığım an yıldım, yanlış anlaşılmasın pes etmeden çok denedim çok uğraştım olmadı. ve ben artık insanlara güvenmemeyi öğrendim ayrıca kendime bir daha kimseyi onu sevdiğim kadar sevmeme sözü verdim.
sevsem bile olabildiğince uzağa çok uzağa kaçıcam. mümkünse yalnız ölmek istiyorum.
arkadaşlık ettiğim kimse yok diye düşünüyorum. yeni insanlarla tanışmazsanız muhtemel sevgilinizle de tanışmıyorsunuz.
belki çevrenizde yoktur aradığınız insan ama çevrenizin çevresinde olabilir. 2 kişiyi tanıyorsanız, herkes de 2 ayrı kişiyi tanıyorsa logaritmik bi şekilde tanışabileceğiniz insan sayısı artar.
2 üzeri 2 üzeri 2 üzeri 2 üzeri 2... baya büyük sayı
kendimle ilgilenmekten başka hiçbir şey yapmadığım için. ha bir de; kötünün iyisi kötüdür diye düşündüğüm için. çok uzun zamandır biri karşıma çıkacak ve her şey çok güzel olacak diye bekleyip duruyorum, bir şekilde kapımı çalan her kadında kusur buluyorum sanki kendim kusursuzmuşum gibi...
Kadınlar taş devrinden kalma evrimsel içgüdüleriyle hareket ederler.
Bakın etrafınıza. Kitap okuyan, efendi,
Kültürlü kişiler mi kadınlar beraber; yoksa zibidi veya serseriler mi, yoksa
Cool olarak adlandırılan ve tek özelliği rock gitar çalıp sızana kadar içmek olan tipler mi kızlarla beraber?
Bir soru.
Doğru Zaman ve doğru insan meselesi.
Bazen doğru insan olur, doğru Zaman değildir, bazen doğru zamandır ama doğru insan değildir falan filan...
Çok şeyapmamak lazım.
Vardır bir nedeni.
sevgili olma yolunda ki gereksiz flört konuşmalarından nefret ediyorum. halbuki biraz daha düz mantıkla kafalar çalışsa. insanlar bu aşamada biraz daha duygusal yerine mantıkla düşünse daha rahat olur du. ama insan vücudunda ki iki hakim bölge olan beyin ve kalp bu gibi durumlarda çatıştığından dolayı pek mümkün olmuyor bu durum.
