Boşlukta kalıyor insan zamanı iyi kullanıp kendini geliştiremiyor. Ben beni mutsuz yapan bir çok şeyi tükettim. 24 saatim tamamen dolu dolu. Mutluyum, huzurluyum ama sadece yorgunum.
kim mutlu ki etrafınızda.
1 senedir pandemi yaslandı arkamıza, vakumluyor insanlığı.
evde kapalı bir yaşam, iş yada işsizlik , hayat pahalılığı, yönetim sorunları,
eşitsizlik, adaletsizlik, sosyalleşme yok.
gelecek ne olacak kimsenin fikri yok. gelecek ile ilgili hayaller bile budandı.
nesil olarak kötü bir zaman, birde ülke olarak kötü şartlar eklenip, sosyal bağlarda kopunca,
herkes mutsuz, bakmayın sosyal medyada mutluluk fışkırmalarına, yalan içi boş...
mutsuz olacak o kadar çoklarca neden var ki...
mutlu olacak nedenler çıkarmak lazım,
hayata renk katmak lazım,
insanlığın motivasyonu düşük, inancı kalmadı.
gelir adaletsizliği ayyuka çıktı,
çürümüş sistemlerin küfleri arasında hasta olduk.
yönetim denilen yönetilemeyen adaletsiz yapıların çatıları çöktü ve insanlık altında kaldı.
insanlar aç,
kazanlar kaynamıyor,
ceplerde para yok ve yarın olacak mı belli değil.
umutsuzluk yağmurları yağıyor üzerimize...
Geçende arkadaşıma şey dedim: “ keşke benim bana yaptığımı sen bana yapsan, seninle ilişkimi keserdim, mutlu olurdum. Ama kendimle iletişimimi kesemiyorum”
Sizi bilmiyorum ama benim tek düşmanım kendim. Her pazartesi diyete başlar gibi her gün yeni kararlar alıp onları uygulamaya çalışıyorum. Sigarayı azaltacağım, her gün kitap okuyacağım, spor yapacağım, tırnaklarımı yolmayacağım gibi. Ama çok yorgunum.
