ilmin kendisi değil neticesi mühimdir. şifa vermeyen tıp ilmi, kazandırmayan savaş ilmi, neticeyi bulamayan matematik ilmi yararsızdır.
alimin birisine demişler: "efendim şu çocuk çok zeki, terbiyeli, ahlaklı cs. onu talebeliğe kabul etseniz."
o zat da: "madem bu vasıflar bu çocukta var, o zaman o beni talebeliğe kabul etsin." demiş. çünkü çocuk ilmin vereceği şeyi zaten almış.
bu lafı söyleyen de allame i cihan olsa, 10 bin kitap okusa bile boştur. çünkü ilim tevazu gerektirir. sokrates'in: "Bildiğim Tek Şey Hiçbir Şey Bilmediğimdir" sözü bu nedenle önemlidir. çünkü tevazu içerir.
ebu hanife hazretlerine adamın birisi gelir, 10 tane soru sorar. o sadece bir soruya cevap verir. diğerlerine "bilmiyorum" der. adam kızar ve "biz sana boşuna mı imam maaşı veriyoruz" der. ebu hanife de: "siz bana bildiklerim için maaş veriyorsunuz. Bilmediklerimi ayağımın altına koysaydım başım göğe değerdi." diye cevap verir.
