insanların enerjilerini sömüren itici tiplerin pozitif enerjilerimizi sömürüp bizi negatifler içinde bırakmalarındandır.
çözüm bir musluk, çeşme, pınar gibi akan sulara ellerimizi bir- iki dakika kadar tutarak tüm negatif artıkların akıp gideceğini ve o sıkıntılardan kurtulacağımızı düşünmektir.
evrende olumlu enerjilerin artık bize doğru akacağını düşünmek de son yapılacak iş.
Yaz geldi ya...
Vücut daha fazla suya ihtiyaç duyuyor. Tabi ki kabızlık su dengesini sağlayamadığınız için kaçınılmaz ve düzenli sıçamadığınız için içinizde hep bir sıkıntı oluyor.
Sıçınız efendim, hem de çatır çutur bakın nasıl rahatlayacaksınız.
ben de bilmiyorum hep içimde bir sıkıntı hissi, hiç bir şey mutlu etmiyor. etrafımdaki insanlar şımarık ve ayran gönüllü olduğumu sanıyorlar. ama aradığım farklı birşeyler insanlar anlamıyor.
Bazen kendime soruyorum ama hala çözümü bulamadım. Ben öyle sıkılıyorum geçiyor gibi de yaşamıyorum bu olayı böyle durduk yere sıkıntı basıyor,yutkunamıyorum,kendimi dışarı atasım geliyor ama öyle böyle değil.
Çünkü enerji gecisken biseydir. Özellikle büyük sehirlerde yaşıyorsanız taksicinin günlüğünü çıkarma ugrasida size sirayet ediyor otobuscunun durağa yetişme derdi de . Trafikte sıkılanlarin sikintisina da ortaksiniz hakkı yenen iscininkine de onun için buyuk şehirlerde beklenen mutluluk zor bir mesele, içimizde tanımadığımız milyonlarin sıkıntısı var.
Yakın zamanda Üniversiteyi bitirmemden mütevellit hep vize finallere son güne kadar çalışmadığım da son gün böyle içim sıkılırdı. Hayatta genel olarak bir sınav ve heran sınavın son günü olabilir ve çalışmadan bu son güne gelmiş olabilirsin diye düşündüğün için sıkılıyordur. Aksi takdirde bir kardiyolaga görün ritim bozukluğu olabilir.
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm uykularında
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan
Omuzlarimizda tasidigimiz, büyük olduguna kendimizi inandirdigimiz ama cogu gereksiz sorumluklar. Ve bunlari yerine getirememe korkusu.
Yarinin ne getirecegini bilememek, belirsizlik. ve bunun dogurdugu endiseler.
Işle ilgili konulari eve tasimak. Ve aile ile yeterince ilgilenememek.
