Hiç sorguladık mı kendimizi, neden iyilik yaparız? Akrabaya, arkadaşa, eşe-dosta, fakire, muhtaca neden ikramda bulunuruz? Renkli peçeteli, ihtişamlı, çeşit çeşit ikramlı sofralar neden hazırlarız? Neden ihtiyaç anında tatlı uykumuzu ya da işimizi-gücümüzü bırakıp yardıma koşarız?
Zihnimizin bir köşesinde bir gün o da bize anlayışı, ne iyi adammış desinler düşüncesi, el-alem ne der kuruntusu, yapmadan içim rahat etmez takıntısı, ne iyi insan olduğumuzu ispatlama telaşı yoksa da iyilik yapmamızın bir sebebi vardır mutlaka değil mi?
