Nedeni çok basittir çünkü globalleşen dünyada bütün bilgiler ve teknoloji hemen elimizin altında olduğu için ortalık hırsız, kalleş ve şerefsiz dolmuş. Bu da haliyle insanların güven duygusunu köreltiyor ve uzaklaştırıyor. böyle olunca kim kime kazık atıyor belli olmuyor.
iyi insanlar hep kaybetti çünkü bu hayatta. Ya güçlüler kazandı yada kötüler. O yüzdendir iyilik yapmak demode bir deyim kaldı. Piçlik gün yüzünde, insanların istediği de buydu zaten.
dünya'nın çirkinliği nedeniyle iyiler kendilerini sakladığı ya da değiştirdiği için karşılaşmıyoruz.
iyi erkekler canları yanınca "alfa erkek olcam ben!!" diyor; düşünmeyen, yıpratıcı ve günlük kişilere dönüşüyorlar. bazen eski hallerini hatırlayıp evlerinde ağlıyorlar ama yine de eski kişiliklerini tekrar üstlerine giymiyorlar.
iyi kadınlar da canları yanınca hayata küsüyor, nefret doluyor. ya kötüleşiyorlar ya da hayatlarına adam akıllı kimseyi almıyorlar.
bir de akıllanmayan salaklar var. kelebek gibi ortada gezenler. bütün dünya kardeştir zırvasına inananlar.
böyle tipleri gördüğünüz yerde bak bu iyi bir şey değil diyin de bari soyları tükenmesin.
Zamanında bunu çok sordum kendime meğerse nedeni basitmiş. Çıkar toplumu olmuşuz hepimiz. En sevdiklerimiz bile olsa işin içine nefis girince ondan kötüsü yok oluyor. Kendimizi değil karşımızdakileri düşünseydik azıcık çok farklı bir dünya bizi beklerdi.
