Ruhlar yaratıldığında herkes allaha onun kulu olacağına söz verdi ya hani. Ben o günü hatırlamıyorum ki bana şimdi sorulsaydı eğer böyle bir sınava girmek istemediğimi söyler köşeme çekilirdim. Ben istemedim ki hayatı, imtihan edilmeyi, öldükten sonra sonsuz bir yaşam yaşamayı.
Yazdığım şeyden dolayı kafir olarak görmüş olabilirsiniz ya da öyle olduğumu düşünüyor olabilirsiniz ama ben sadece allahın yaptıklarını düşünüp bütün bu düzen hakkında aklıma takılan bazı soruları soruyorum. Yoksa var olduğu hakkında bir şüphem yok. Yani saçma sapan konulara kafa yormanın serbest ama din hakkında düşünmenin yasak olduğu düşüncesine karşıyım.
Olmayan beynimle tanrının düşüncelerinde, verdiği emirleri ve koyduğu yasakları sorgulayıp mantık arıyorum işte. Sanki kendi yaptığım her şey mantıklıymış gibi. Bu zamana kadar yaratıcının kusursuz olduğunu öğrettiler bana. işin içine girince, dindar tayfanın anlattıkları ve uyguladıklarını dikkatli bir şekilde inceleyip, düşününce tanrının insancıl bazı hislere sahip olduğunu gördüm. Mesela ego gibi.
Kahretsin Gene bişeyleri bir yanlış anlama durumu.
Hatırlamadığın bir söz var evet ama devamı var. O sözün ardından sen bizzat dünyaya Allaha kulluğunu tasdik etmek üzere gelmeyi seçtin. Tüm varlık korktu cesaret edemedi sen hayır ben talibim buna dedin.
Çünkü emindin. Seni zaten Allah uyaracaktı, hem tüm varlık zaten onu işaret edecekti. Senin onu yalanlaman mümkün değildi. Ona büyüklenmen söz konusu bile olamazdı.
işte böyle geldin dünyaya ve Allahın çizdiği hayatı uyarılar devam ededuruken yaşamaya devam ediyorsun.
Herşey sona erip hesap günü geldiğinde itiraz edemeyeceksin değil itiraz etmeyeceksin. Buna yüzün olmayacak. Çünkü herşeyi bizzat sen yaptın.
