ben de bugün aynı soruyla uyandım uykumdan.. neden gerçekten?
bi de madem kısa ömürlü illa üzmek zorunda mıydı? hani keşke kısa ve güzel olsaydı. mesela mutluluk veren, bittiğinde tekrar dinlemek istediğimiz şarkı gibi ya da ne bileyim bi kavanoz nutella gibi.. bitseydi ama bittikten sonra üzmeseydi.
Tamamen psikolojiktir aslında.
Insan beyni sevinçleri, mutlulukları hatırlamak yerine hep acıları, yanlışlıkları, pişmanlıkları hatırlar ve hatırlatır.
Hep isyan ettiğim noktadır. Hayatının belki de en güzel anında birden bi sert düşüş ile gerçeklere dönüyorsun. Zaman cidden izafi bir kavram ama bu kadar da kısa sürmemesi lazım
