Fakir bir filozof olan Diyojen'e demişler ki: "eğer kralı memnun etmeyi öğrenirsen mercimek yemek zorunda kalmazsın". Diyojen demiş ki: "Eğer mercimek yemeyi öğrenirseniz kralı memnun etmek zorunda kalmazsınız". Yaşasın asil yoksulluk.
ailemden bana kalan bir şey yok.
sonradan hızlı zengin olma ihtimalleri az olmakla beraber aklın , şansın ve belirli tanıdıkların yardımıyla hayata aniden atılabileceğinin farkında idim.
az olsun ama mutlu ve huzurlu bir kafa yapısında olayım dedim ama üniversiteye giderek işsiz takılıyoruz.
ilk önce temel ihtiyaçlarını karşılayan bir gelirin olduğu düşüncesi ile fikrimi söylediğimi belirtmek isterim. bir insanı fakir yapan olgular ihtiyaçlarının ötesinde meblağda harcama yapmasıdır.
mesleğimden istifa ettim. fakirliği ders çalışmak için bilerek seçtim. param varken ders çalışamıyordum. nasılsa param var ne gerek var ders çalışmaya diyordum. şimdi fakir olduğum için ders çalışmaya, iş bulmaya kendimi mecbur hissediyorum. ahahaah
