Akşamın bir saatinde ıssız aklıma düşmüş sorudur.
Neden dinlemiyoruz?
Yaptığımız kavgalar karşıdakini anlamayışımızdan kaynaklı iken, neden dinlemiyoruz? Ya da karşımızdaki bizi neden dinlemiyor? Neden üzülen sevdiklerimizin dertlerini hakkıyla dinlemiyoruz?
Neden kendimizi dinlemiyoruz?
Şöyle bir durup dinlesek, dinlensek her şey hallolucak gibi. Dinleneceğimizden emin olsak. Kendimizi duyurma endişemiz olmasa. Hepimiz dinleyebilsek keşke. Ve sessizce dinlenebilsek...
