Hiçbirimiz kötü olarak dünyaya gelmeyiz. Dünyada yaşadığımız şartlar bizi kötü yapar, bize sadece kötülüğün kazandığını söyler. Kazanmak biz insanlar için çok önemli olduğundan kötüleşiyoruz her geçen gün.
"...bugünkü haliyle uygar insanoğlu nefrete dostluktan daha fazla eğilimlidir. çünkü yaşamından hoşnut değildir, çünkü yaşamının anlamını yitirdiğini, dünya nimetlerini başkalarının yediğini ve onlardan faydalanamadığını düşünür..."
Şu bulunduğumuz zaman diliminde insanlar iyiliğin bir getirisi olmadığını fark etmiş ve kendi çıkarları doğrultusunda davranmaya başalmıştır. Benim için iyi olam birşey senin için kötüdür. Bu beni zerre alakadar etmez. Sonra gider bir sokak köpeğine biraz mama ve su veririr kendi vicdanımı rahatlatırım.
Insanlara söylemek istediğim ama soyleyemedigim şeydir sonuç aynı zaten söylesemde soylemesemde yalnizim. Yalnızlık bana mustahak olan en yegane hazinemdir.
