bugün Kadıköy'de dolaşırken bir abi gördüm . meydanın ortasında hüngür hüngür ağlıyordu . dışardan bakıldığında emekçi , işçi olduğu her halinden belli oluyordu ki , bu sefer abimizin canı çok feci yanmıştı , belliydi . bağıra bağıra "namussuzlar , alçaklar , şerefsizler , pis insanlar , Allah belanızı versin , sizi Allah'a havale ediyorum" gibi sözleri bağıra bağıra ve hüngür hüngür ağlayarak söylüyordu . Etrafta ki insanlara baktığımda ise gördüğüm manzara berbattı . adama dilenciymiş gibi bakanlar mı dersin , gülenler mi dersin .. ben bu kadar ruhsuz olamadım . gittim tuttum kolundan abimizin. oturdum bir banka sakinleştirdim . anlatmaya başladı . oğlu ve karısını bundan 4 ay önce trafik kazasında kaybetmiş . o günden sonra hiç dönmemiş şansı . işten kovulmuş , ve çeşitli inanması insanlık için zor olan şeyler . sordum abiye , şimdi neden böylesin diye . nedenmiş biliyor musunuz ? sokakta simit sattığı içinmiş . bu amına koduğumun memleketinde adabıyla işini yapana neden bu kadar engel olunuyor lan ? bu afedersiniz ama oruspu çocuğu zabıtalar neden kendilerine para koklatmayanı yaşatmıyorlar . her neyse , demem şu ki . abimizin dediği gibi , yazıklar olsun bize , hepimize yazıklar olsun . böyle insanlık olmaz olsun , o adama orda gülenler , dalga geçenler hepsi bir gün aynı duruma düşsün . nasıl bu kadar ruhsuz olduk ? nasıl böyle acımasız olduk ? nasıl bu kadar umursamaz olduk ? olmayalım arkadaşlar , olmayalım . içimizde az biraz insaniyet kalmış onu da harcamayalım , insanları ve kendimizi heba etmeyelim . yazıktır , günahtır..
o deli dolu duyguları emojilere sığdırmaya çalıştığımız için ve bununla yetinip birkaç "sarı kafa"ile her şeyi ifade edebilceğimizi sandığımız içindir.
Otuzlar, yirmili yaşların pembe gözlüklerinin atılıp, grilerin takıldığı yaştır kanımca. Hayat artık eskisi gibi değildir. Birçok acımasızlık, ikiyüzlülük görmüş, hiç beklemediğiniz kişiler tarafından hayal kırıklığına uğramışsınızdır. Ayak oyunları, çirkin dedikodular, kıskançlıklar... Bu anlamda duygularımızı kaybetmek bir şekilde avantajdır aslında, zira bu adaletsiz dünyayla, baş etmenin başka yolu yoktur zannımca.
