Beşiktaşlılık belirli sportif, insani ve etik degerlere daima sadik kalarak yarismaktir. rakiplerine saygi duyarak ve onlarla birlikte varolundugunu bilerek dostluk temelinde yarismaktir. bu soylu degerleri hayatin bütün alanlarında uygulamaktir. sampiyonluklar bir noktadan sonra sadece rakamdirlar. aslolan bu degerlere sadik kalmaktir. kaybederken de kazanirken de tevazuyu ve agirbasliligi elden birakmamaktir. siyahin da beyazin da sportif mücadelede oldugunu asla unutnamaktir. her zaman kazanamazsiniz ama her zaman basi dik ve onurlu bir yarismaci olabilirsiniz. iste besiktaslilik budur.
nedenler saymakla bitmez sadece yakın zamandan 2 örnekler vermek yeterli olabilir. bunlar kısaca özet olabilecek niteliktedir.
beşiktaşlılık anlatılmayacak herşeyi ile yaşanılması gereken bir yaşam biçimidir.
beşiktaş farktır beşiktaşlılık farklılıktır bu bir gerçek.
nice güzel yıllar görmek dileği ile. nice 110 yıllara.
beşiktaş bazen bir ilişkide 3. kişi oluyor. araya giriyor hatta. kıskanılıyor. dostunuz yoksa en iyi dostunuz olabiliyor. arkadaki taraftar desteği olmasa böyle olacağını düşünmüyorum. zaten beşiktaşı beşiktaş yapan sahaya çıkan 11 kişi olmadığı da apaçık. babadan fenerbahçeli bir insan olarak bazen kıskanıyorum çarşıyı. inkar da etmiyorum. o kadar saçma şey yaşanılan günlerde insanların birbirine bir takım sayesinde bağlanması da hoşuma gidiyor. bazen en ihtiyaç olduğunda bile bu dayanışmayı bulamıyoruz çünkü. sanırım benim için bu yüzden beşiktaş.
iyi bir galatasaraylıyım ancak beşiktaş' a da büyük bir değer veriyorum. babamın taraftarı olduğu takım olması bir yana, ' iyi günde, kötü günde ' sözünü gerçekten benimsemiş taraftarların takımıdır beşiktaş. atıp tutan irlandalı galatasaraylıları gördükçe de, beşiktaş taraftarına saygı duyuyorum.
tanıma kalmaz bu entry ama, beşiktaş' a duyulan sempatinin sebebini sorgulamaktadır bu soru. bir tane futbolsever - hayatını iki renge bağlamış, at gözlüğü takanları saymıyorum - gösterin ki, yağmurlu bir günde' yi dinlerken coşkuyu hissetmesin. iyi günde, kötü günde beşiktaşlı kalarak gerçek sevgiyi sergiler beşiktaş taraftarı. başkanları da rakiplerinin şampiyonluklarında şaibe aramaz. atıp tutan fanatiği elbet vardır ancak ' biz tek siz hepiniz ' paranoyasına kapılmaz asla. beşiktaş iyidir.
iyi gününde de kötü gününde de hedefte olduğu için Beşiktaş..
her zaman hedeflere siper olduğu için Beşiktaş..
büyüklüğünü kupa sayısı veya çizgiyi geçen toplarla değil yüreğindeki aşkla ifade eden şanlı taraftarı için Beşiktaş..
eyyamla maç kazanmaktansa, en kötü sezonunda 'en büyük sen değil misin, aldırma kartal aldırma' diye gururla bağırabilmek için Beşiktaş..
hocasına 'rıza efendi 2 ekmek 1 süt' pankartı açanlara 'biz halk takımıyız, hepimiz kapıcıyız, helal ekmek olsun, allahtan rızacıyız' diye cevap verebilmek için Beşiktaş..
Maden ocağında bir atkı, sokak çocuğunun üstündeki tişört, kağıt toplayan bir insanın arabasındaki yazı, cüzdanımdaki ilhan resmi için Beşiktaş..
Süleyman Seba, Vedat Okyar, Kazım Kanat ve daha niceleri gibi;
iyi günde - kötü günde her zaman her yerde BEŞiKTAŞ!
beşiktaşlı olmak zor olduğu içindir belki de. her zaman, her şeye karşı duruşunu bozmadan, başın dik durmak zorunda olduğunu bildiğin içindir. beşiktaş kendine bağlar nedensiz. seversin sadece ve farklıdır sevgin diğer takım taraftarlarına göre.
