Ağlama nöbetlerimin sık olduğu sıralarda mesela elimi duvara çarpardım ardından dakikalarca ağlardım -kırk beş elli dakikadan bahsediyorum-. Küçücük bir darbe için abartı olduğunu birkaç saat sonra fark edip asıl sebebini irdelediğimde bu fiziksel ya da ruhsal hangi sebepten olursa olsun canımın her yandığında eski acılarımı tekrar hatırlayıp hepsine toptan ağladığımı keşfettim. - Acı her defasında öncekileri sürüklüyor peşinden. -
Şimdi de bu kadar sık olmamasına rağmen en sonki krizimde fazla öfke depolamaktan patlamıştım ama çok uzun sürdüğünde fark ettim ki sindiremediğim eski kızgınlıklarım yüzünden de ağlamışım.
Özetle aslında neden ağladığını bilirsin ama unutursun, diyebilirim.
