Senin bana verdiğin aklı düzgün kullanamadım. Kendimi hep üstün gördüm benden üstün bir varlığı , yaratıcıyı kabul etmedim edemedim.
0 hacimli maddeden sonsuz enerji açığa çıkmasını kendiliğinden olmasına bağladım. Her şeyin bir sebebi olduğu halde bu canlıların , galaksilerin koca kainatın bir sebebi olmadığı bir sahibi olmadığı palavrasına kendimi inandırdım.
Aşkın sevginin hormonlardan geldiğine inandım. Bir annenin oğluna nasıl sevgi duyduğunu hormonlarla açıkladım. Doğadaki kusursuz ekosistemi göremedim ama ekosistem insanlar tarafından bozulunca bakın doğada bir düzen yoktur dedim.
senden gelmiş olduğu apaçık belli olan ayetlere yüz çevirdim. Üzerine biraz düşünülmesi gereken ayetlerde ise hep görmek istediğimi gördüm. Ne araştırdım ne sorguladım ama hep öyle yapıyormuş gibi gözüktüm. Gönderdiğin kitaptaki "düşünmez misiniz ?" Ibarelerini hiçe saydım. işime gelene tesadüf gelmeyene çelişki diyip kendimce rahatladım.
Tanrı varsa neden afrikalı çocuklar ölüyor dedim. Ama onlarla ekmeğimin bir kırıntısını bile paylaşmadım. Ülkeme zorunlu olarak geldiğini bildiğim halde o insanları küçümsedim. Kendimi hep büyük gördüm ama yardıma muhtaçlara bir tebessüm dahi etmedim. Acıdım onlara sadece acıdım yazık dedim. Neden kötülük var dedim ama kötülüğe karşı gıkımı bile çıkaramadım aptalca tweetler atmaktan başka...
Müslüman kullarının hatalarını tüm islam alemine yıkarak gönderdiğin dini karalamaya çalıştım. ''Ilim çin' de de olsa gidip alınız'' diyen resulune şair, dinine cahillik dedim .
Emrettiğin ibadetlere saçmalık dedim. Zenginin fakirin aynı şeyleri hissetmesine vesile olan orucu, senin neden bizi karşında 5 vakit istediğini anlamadım anlamak istemedim, çoğu müslüman kulun da ...
Kurban bayramında Senede bir kez midesinden doğru dürüst bir sey geçecek olan insanlara yardım etmenin güzelliğini göremedim. Bana göre bu vahşetti hayvan katliamıydı. Ancak kendim bu güzelliğe vahşet derken her akşam ayrı bir mekanda tıkana kadar şişene kadar yemeyi de ihmal etmedim. Benim yediğim etler ağaçtan toplanıyordu çünkü.
Bunun basit bir sınav olduğunu anlayamadım. Her yerde kanıtın olduğu halde her şeyi bilimsel olarak açıklamaya çalıştım , kısmen başarılı oldum da. Ama bunların senin sanatın olduğunu göremedim. Cevabın sen olduğunu göremedim...
En basit bir üniversiteyi bile şans eseri kazanamazken, rastgele bindiğim otobüsle doğru yere gidemezken, rastgele bastığım bilgisayar tuşlarında bile bir anlam çıkmazken, daha %1 ini bile doğru dürüst göremediğim bilmediğim evrene rastlantısal dedim.
60 70 yıllık kısacık hayatımı sonsuz sandım. Cevapları belli olan bu basit sınavdan geçemedim. Şimdi de toprak oldum işte...
