öncelikle nfk ya din taciri, yobaz diyerek yobazlıklarını bizlere bir kez daha gösteren sik kafalıları kınıyorum. nfk zamanında avrupa'da ders kitaplarında şiirleriyle boy gösteren mevlana'dan sonra 2. büyüğümüzdür. aslında ona yobaz diyen kitle sanattan zerre anlamayan aşkım ben öldüm sen gittin temalı şiir yazan sikik şairleri sırf komünist diye öve öve bitiremeyen sanat özürlü sol kitledir. bu kitle dinine bütün herkese arapçı der fakat asıl kendileri bolşevikçidir. biz türküz arap değiliz derler ama yaklaşık 100 milyona yakın türkü katleden komünistlerin safında yer alır bu türk katili orospu çocukları. nfk bu ülkenin hatta dünya tarihinin en orjinal adamlarındandır ve tarihe damga vuran şiirler yazmıştır. onun gibi kimse yazamaz, yazamayacak.
savunduğu dinle , ideolojiyle pek alakam olmamasına , hatta genelde zıt kutuplarda olmamıza rağmen modern türkçe şiire kattıklarından dolayı minnettar olduğum şahsiyet .
"o ona şöyle demiş bu şuna şöyle olmuş bıdı bıdı" ile ilgilenmiyorum.
(bkz: beklenen)
(bkz: takvimdeki deniz)
...
Bu nasıl bir dünya hikâyesi zor;
Mekânı bir satıh, zamanı vehim.
Bütün bir kâinat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
...
Aylarca gezindim, yıkık ve şaşkın,
Benliğim bir kazan ve aklım kepçe.
Deliler köyünden bir menzil aşkın,
Her fikir içimde bir çift kelepçe.
...
Lûgat, bir isim ver bana halimden;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvaplarım, tutun elimden;
Aynalar, söyleyin bana, ben kimim?
...
Nizam köpürüyor, med vakti deniz;
Nizam köpürüyor, ta çenemde su.
Suda bir gizli yol, pırıltılı iz;
Suda ezel fikri, ebed duygusu.
...
Kaçır beni âhenk, al beni birlik;
Artık barınamam gölge varlıkta.
Ver cüceye, onun olsun şairlik,
Şimdi gözüm, büyük sanatkârlıkta.
...
(bkz: çile)
"antiyobaz lakaplı kusursuz yobazlar" tanımı aklıma geliyor. tanım şu anda bir çok kesme cuk oturmaktadır. etrafımız aydın görünümlü cahillerle doluşmuş. neyse işte böyle.
