bir şarkının içinde geçiyor ve beni benden alıyor.
sanatçı olmak böyle bir şey işte dedirtiyor insana ister istemez.
hiç söylenmemiş sözcükler buluyorsunuz, ve her birine ayrı anlam yüklüyorsunuz..
her an koşası gelen bir şair
ya da
düşününce insanın içinde koşmak isteği uyandıran bir sevgili..
bir türlü anlatamadığım, hala aynı görüşü savunduğum anlaşılamayan şu entrymi ne zaman düşünsem koşmak geliyor içimden. sanki kaçarsam iç sıkıntım azalacak gibi...
