yaşadığı hayattan, şehirden, evden, insanlardan bıkıp huzur arayan kişinin şiirsel kaçıp gitme arzusu.
bilinenin kötü tadı yanında bilinmemezlik hep daha cazip gelir, belki de bundandır uzaklara olan tutku.
aylar sonra kalemi elime alıp satırlar karalarken ilk cümlem oldu bu. galiba fazla yorgun, huzursuz ve bıkkınım sözlük.
içinde huzur yoksa gittiğin hiç bir yerde de olmayacaktır.
bir süre sonra tecrübeyle gelen edit:
uzaklara mantıklı kararlar neticesi gitmişsen huzuru daha yoğun hissediyor insan. içinde gitme isteği varsa incele neden istediğini ve yine gitmek istiyorsan git. zira bazen yaşanılan yerin titreşimi uymuyor ve huzur vermiyor seni oradan gönderene değin. gittim kurtuldum, ohhh beee. *
