dünyanın en dandik durumudur. aç olduğunu hissetmeye başlayınca "ne yesem?" stresi başlar ve zaten über kararsız biriysen işler iyice boka sarar. iki saat sonra karnın doyar, anca.
yazın yaşanan bir durum olarakta bilinir. genellikle acıkılır ve dolap açılır ama o sıcağın etkisi ile birden miğde de doyma hissi uyanır ve dolabı kaparsınız. bu böyle açlıktan ölene kadar devam eder.
kalabalık bir halde yaşıyor ya da tatil yapıyorsanız " ne pişireceğine karar verememek" şeklinde değişim gösterdiğinde kafayı yedirten düşünceler yumağını oluşturur tepenizde.
buzdolabının kapağı açılır ve ne yenmesi gerektiği bir müddet düşünülür.(kişinin o anki mallık durumuna göre) ekseriyetle buzdolabının tüpünün bitmesine sebep olabilir.
eğer ailenizden uzakta yaşam süren bir öğrenciyseniz* başınıza her gün gelebilen durum. zaten yediğiniz sınırlı sayıdaki yemek çeşidini* belirli bir mod düzenine oturtup, aynı iki yemek arasındaki süreyi uzatmaya çalışırsınız, ama nafile. yediğiniz şeyler bellidir ve çok uzun zaman geçmeden hepsi tekrarlanacaktır. bu durumda akışına bırakırsınız. ama her gün bugün ne yesem acaba sorusu yemekten önce büyük bir zamanınızı alır.
ayrıca eğer evdeyseniz, yemek yapan kişi* bu kararsızlığı iliklerine kadar hisseder. ne yesemin yanında bir ne yedirsem derdi vardır.
