bu durum için, "araf" diyenler ve uyuyarak "boşluk, soyutluk seçilir" diyenler olmuş. ben de böyle düşünüyordum, ama sonra düşününce bunlar başlıkla çelişiyor. şöyle ki: eğer adam bulunduğu durumdan şikayetçiyse, ve bunu gidermenin yolunu uykuda bulduysa, 'yaşamı' tercih etmiş olmaz mı? yani bulunduğu halden kurtulmayı da seviyor olması gerek herhalde. o durumdayken uyuyarak, sevmediği durumdan kaçıyor işte. e sevmediği durumdan kaçtığı yeri de sevmemesi mantıksız olur.* o zaman ne yaşamayı ne de ölmeyi seçmek gibi bi durum söz konusu olmuyor. yani "hiçbir şey yapmak istemiyorum, boşluktayım, hmfss.." diye dolandığımızda, ne yaşamayı ne de ölmeyi isteyen adam pozisyonunda olmuyoruz. boşluk dediğin bu yaşamın içinde. ve sen boşlukta olmaktan memnunsun. ordaki uyuşukluktan memnunsun. kaçtığın, sevmediğin şeylerden uzak kaldığın için memnunsun. ve kardeşim, yaşamdasın. ha 'yaşamı' nasıl tanımlıyorsun, bilemicem. "benim dediğim yaşam bu değil yeaaaa" deyip, kötüleyebilirsin.
