unutkan kişinin mottosu haline gelmiş söylemdir. bu insan genelde salondan çıkıp, yatak odasına gidinceye kadar ne yapacagını unutup, odada safça etrafına bakınarak ya ne yapacaktım ben? sorusunu kendine yöneltir.
evden henüz çıkmıştı ki işyerinin anahtarını evde unuttuğunu farketti.
1. eve döndü kapıyı açtı.
2. bir koku. ocağı açık bırakmış. hemen kapadı.
3. derin bir oh çekti. bir de baktı ki yatak odasından dumanlar yükseliyor.
4. ütü fişte kalmış. hemen söktü.
5. banyodan su getirdi. söndürdü.
6. koşuşturmaca esnasında üstü kirlenmişti. üstünü değiştirdi.
7. telefon çaldı. müşterisi ürün sordu.
8. telefonu kapadı. akşam evde üzerinde çalıştığı dosya gözüne ilişti.
9. onu yanına aldı.
10.düşündü. ne yapacaktım ben?
11.herhalde dosya için gelmiştim dedi. evden çıktı.
12.işyerine vardı.anahtarları aradı. evde kalmıştı.
13.eve geri döndü.arabayı yanaştırırken komşunun arabasına çarptı.
14.komşuya haber verdi. polis geldi.
15.tutanak tutuldu.
16.ceza ödedi eve geri geldi.
17.kapıyı açtı. yerler ıslak.
18.ütünün yaktığı masayı söndürmek için banyoya girdiğinde suyu aldı. suyu açık bırakmıştı.
19.yerdeki eşyaları kaldırdı.
20.suyu temizlemeye çalışırken cep telefonunun şarjı bitti.
21.cep telefonunu şarja takarken 220 volt yedi.
22.uzun bir baygınlıktan sonra uyandı.
23.düşündü. ne yapacaktım ben.
24.hatırladı. işyerinin anahtarlarını aldı.
25.arabasına bindi.kontağı çevirecekken saat gözüne çarptı.
26.18:00. artık işyerine gitmesine gerek kalmadı.
27.düşündü. şimdi ne yapacağım ben?
