Madem bu kadar büyük aşkımın bile sende sonu var
Var ki çekip gittin
Ayrılığın, hüznün niye sonu yok?
Nefret oldun bende gide gide
Ne vardı diyorum ne vardı
Geceme gelsen, ay utansa sevincimden
Yıldızlar kıskansa neşemi
Bir gülüşüne ölecek kadar sevsem
Ne vardı...
Ve gecenin bir yarısı
Duymak istemediğim sesin acıttı içimi
Yaktım bir bir yalandan güldüğün
Bütün resimlerini...
beraberinde ne yoktu sorusunu akıllara getirir.
önceyken azınlık vardı, çoğ kavramı yoktu. ve herşey her zaman olduğu gibi çoğunluğu esas alıyordu.
herşey teklikten çıktı.
ben (K)a(M)o.
