zeynep isminin bizde çağrıştırdıklarına bakalım. ben bu konuda, biraz subjektif davranacağım. zeynep deyince aklıma ilkin iffet gelir, sonra aşırılılıktan uzak bir nefis ve ardından nazenin bir kadın çığrışır belleğimde. hep böyle olmuştur. olagelmiştir. taki 4 şubat 2010 senesine kadar.
bir aydır tanıyordum onu. tasarım harikası bir bel, doğanın uyumuna sadık bir surat, kapkaranlık gözler. o kadar karanlık ki, sanki bir kara delik, sanki zaman mekan uçmuş onun gözlerinde, topuklarımı dayasam gözlerine yumurta akına dönecek bedenim sanki.
bir arkadaş toplantısında tanışmıştık onunla. herkes gibi benimde dibim düşmüştü ilk görüşümde zeynep'i, herkes gibi bende ortak olmak istiyordum onun ilgi alanına. orada yer edinmek, zihninde mimlenmek, beyin kıvrımlarında akmaktı dileğim. uzun bir eğlentinin ardından istiklalin ara sokaklarından evine gitmeye çalışınca, ona yalvardım adeta: sana eşlik edeyim mi dedim, kara gözlü zeynep'e? hem seninle beraber olursam it kopuk musallat olmazmış sana, yıllardır böyle öğrenmedik mi zeynep? evine sağ salim girdiğini göreyim yeter bana emi zeynebim? biraz daha yürüyeim bu soğuk ocak gecesinde, soğuğun gücendirdiği ellerinin yanında, belki bir kaç nefes rayihandan nasiğlenirim diyerek.
kabul etti mükemmel kadın. bendeki tüm eksiklerin karşılığı o kadın. hayatımın en güzel 20 dakikasını yaşatmıştı bana, teşekkür ettim onu evine bırakırken.
günler geçti, türlü katakulliyle kalbine de girdim zeynebin. açtı tüm gömlek düğmelerini bana, iki memesinin arasından hafif sola salto yapıp daldım kalbine kızcağızın.
beni sevmeye başladı sabit ve yüksek bir ivmeyle; lakin aynı ivmeyle ben soğudum zeynepten, ulaşılmazlığı gitmiş, o kara delikleri anımsatan gözler, kurumuş kuyulara dönmüştü zihnimde ve buna en çokta tutkulu sevişmelerimizin sonunda vajinsaından çıkmamı istemeyen arsız zeynep sebep olmuştu.
öğretilmiş yaşamda zeynebe dair bildiğim her şeyin zıttını yaşatmıştı bana, bacaklarıyla türlü kadın oyunları yapması, onlarca çeşitte sevişme pozisyonuna hem ruhsal hemde mental olarak bu kadar yatkın olması, zihnimdeki zeynep imgesine taban tabana zıt olmuştu. elbette geleneklerin oluşturduğu tüm benliğim buna daha fazla dayanamadı. o soğuk 4 şubat gecesinde fatihte bir öğrenci evinde; ter kokan nervesimlerin, sex kokan duvarların, geleneğime tecavüz eden karagözlü dilberin bacaklarının arasından kurtardım özgürlüğümü. tıpkı bir kadının rahmini söküp çeker gibi...
tanım: hayasızlıkta uç boyutlardan biri olan kadın davranışı.
