ne olur bir sabah kapım çalınsa,
açınca gülüşün içime dolsa.
belki bir meyhane biraz da rakı
sen türkü söylesen ben eşlik etsem.
bakmayın çekilen perdelerine aydınlık oluşuna bu şehirde, renk renk desenlerine kanmayın. saklısında kimbilir kaç yüreği bu ayrılıklar boğar, kimbilir ardına kadar susmuş ömürleri paslanmış ne çok kapı bekler.
hasretin gibi çarpıyorum kapıları, soluk soluğa atıyorum kendimi sokağa, taşlarında izmaritlerimi ezdiğim kaldırımlar sicim bir yağmur altında, bir yanıtım yoktur seni soran açelyalara.
bir meyhane bulur beni beyaz kefeni kirlenmiş masalar, yorulmuş bir rakı alır beni kalbime seni sorar. o an duracak zannederim bu gevezeyi, sol kolumda bu aşkın uyuşmuş ağrısı.
otuzbeşlik ne ki meyhaneci yetmişlik getir !!!
tek başına gitmiyor bu zıkkım.
kavunun tadı zehir sen yoksun boynu bükük saatlerin.
bu akşam "dürüyemin güğümleri kalaylı" gitmiyor be abla, değiştir şu bantı.
"bu ne sevgi ah bu ne ızdırap zavallı kalbim ne kadar harap" çalmıyor artık öyle ya çoktan göçmüş abdullah yüce.
geceye su gibi dökülse sesin,
bizimle hüzünlü şarkılar gülse.
ellerin elimi bulsa ansızın,
kalbimden kalbine çiçekler koşsa.
ne olur bir sabah kapım çalınsa,
açınca gülüşün içime dolsa.
belki bir meyhane biraz da rakı,
sen türkü söylesen ben eşlik etsem.
en güzel dilekleri sunan rakı mezesidir.
"ne olur bir sabah kapım çalınsa
açınca gülüşün içime dolsa
belki bir meyhane biraz da rakı
Sen türkü söylesen ben eşlik etsem"
Onur akın için yapulan albümde öykü gürman rutkay aziz seslendirmiştir.
Not: nedense şarkıdaki şiir kısmı bana hep tutunamayanlardaki kerhane tiradını hatırlatır.
