güya beni bulana kadar ne badireler atlatmış olan ama yanımda arkasından kufur ettiği eski nişanlısıyla evlenen biri dinletmişti ilk kez. beni hep orospular bulmuş ya. cidden yazık benim yıllarıma.
aşırma falan değildir. söz konusu şarkıyla benzerlik bulabilmek için iyice bir ıkınmak gerekir, ha esinlenme olabilir o ayrı. esin sanatın doğasında olan bir şey. barış manço ve kurtalan ekspres'in yaptığı bu parça anadolu psychdelic rock türünün zirve noktalarından biridir, ötesini bulamazsınız. sözleri de başka bir dile çevrilemeyecek kadar şiirsel ve feylosofiktir. (bkz: yaşam denen uykudan uyanmasını bilen yar ola) barış manço ve kurtalan ekspresin anadolu temelli psychedelic ve progresif rock türünde kendilerini aştıkları bir kaç çalışmayı daha buraya bırakayım. tekrar tekrar düşüne düşüne dinlenmesi gerekir bunların.
Baris manco'yu severim, hatta bu melodiye yazdigi sozler mukemmel. Ama bu melodi yuzunden davalik olup telif odemek zorunda kaldigi gercegini degistirmiyor. 1981'de michael abimiz hop haci bu benim bak senden bir yil once cikardim ben bunu diyor. Baris manco diyor ki: ne yani insan ayni melodileri ayni zamanda dusunmus olamaz mi? Velhasil davalik oluyorlar.
göklerden daha mavi
denizlerden daha derin
topraktan güzel kokan ne ola
rüzgardan daha serin
başaklardan daha nazlı
ayışığından daha ılık ne ola
ahu gibi gözleri baktıkça yürek yakan yar ola
cennet bahçesi kokan
göğsünde çiçek açan yar ola
damla damla yağmurdan
boynu bükük çiçeklerden
daha hüzün verici ne ola
sonbahar yaprağından
hele akşam güneşinden
daha içini burkan ne ola
buğulu gözleriyle yollarını bekleyen yar ola
islak dudaklarıyla bir garip türküsüyle yar ola
göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutların
umudun ötesinde ne ola
göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutların
umudun ötesinde ne ola
nefesimde yaşayan
sıcaklığımı paylaşan yar ola
yaşam denen uykudan
uyanmasını bilen yar ola
yaşam denen uykudan
uyanmasını bilen yar ola
belki de türk rock ve pop müzik tarihinde yazılmış en iyi şarkı. barış manço´nun bu şarkıyı 2010 da diil de 1975 yılında falan yazmış olması, acayip bişeydir.
sözleri de müziği de ayrı ayrı mercek altına alınabilecek, tek bir saniyesi boş olmayan çok önemli bir şarkıdır.
ülke coğrafyasında yaşayan herkesin tanıması, kendi yararınadır.
hani ne derler- adam gerçekten çağının ötesinde birisiymiş.
Barış Manço'nun çok hoş bir şarkısı.
''damla damla yağmurdan boynu bükük çiçeklerden daha hüzün verici ne ola
sonbahar yaprağından hele akşam güneşinden daha içimi burkan ne ola
buğulu gözleriyle yollarımı bekleyen yar ola
islak dudaklarından bir garip türküsüyle yar ola
göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutlarım umudun ötesinde ne ola
göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutlarım umudun ötesinde ne ola
nefesimde yaşayan sıcaklığı paylaşan yar ola
yaşam denen uykudan uyanmasını bilen yar ola.''
küçükken büyüsüne kapıldığım ve hâlâ barış manço diskografisinde mümtâz bir yeri olduğunu düşündüğüm, eskimiş bir plağın en nâdide eseriydi bana kalırsa. plak devri çocuğu değil, kaset devri çocuğuyum ama vardı işte plakçalar. orhan gencebay'ın ya evde yoksanı ile birlikte farklı bir şekilde büyülerdi beni.
geçmişten yazılmış, hatta bildiğim kadarıyla 1975 yılı yapımı çok enterasan bir barış manço şarkısı.
armonik olarak, kesinlikle dalga geçilemiyecek kadar moderndir, ve sözleri çok enterasandır. ölmüş bir sevgiliye yazılmış olduğu sanılan, sonu açık bırakılmış bir şarkıdır.
bu kadar eski olmasına rağmen harbi harbi echoes etkisi, ya da echoes teki barış manço etkisinden bahsetmemiz gerekir, şaka falan değil düpedüz gerçektir.
bugünkü "ergen" nesil şimdi müziğin yaptığı gelişimi bizim gibi takip etmemiş olabilir, ancak böyle bir şarkının, taa o zaman "kapı" gibi ortalıkda dikiliyor olması, aslında, acayip bi şeydir.
ve bu tamamıyla gerçektir.
bi de "yaşam denen uykudan , uyanmasını bilen, yar ola" dizesini, es geçmeyelim. aynı şarkıdandır.
bir barış manço başyapıtı. barış manço bu şarkıda doruğa çıkmıştır müzikal ve sözel anlamda.keşke kayıtlar o dönem daha iyi yapılabilseydi de daha duru duyabilseydik melodiyi. bununla beraber günümüzde toplama bi albümde feridun düzağaçyeniden yorumlamıştır. o yorum da fena sayılmaz.
yüzyılın en iyi on türk şarkısı içinde bulunması yüksek muhtemel olan şaheser. o nasıl bir duygu yoğunluğu içinde yazılmış ve bestelenmiş şarkıdır barış abi.
göklerden daha mavi denizlerden daha derin topraktan güzel kokan ne ola
rüzgardan daha serin başaklardan daha nazlı ay ışığından ılık ne ola
ahu gibi gözleri baktıkça yürek yakan yar ola
cennet bahçesi kokan göğsünde çiçek açan yar ola
damla damla yağmurdan boynu bükük çiçeklerden daha hüzün verici ne ola
sonbahar yaprağından hele akşam güneşinden daha içimi burkan ne ola
buğulu gözleriyle yollarımı bekleyen yar ola
islak dudaklarından bir garip türküsüyle yar ola
göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutlarım umudun ötesinde ne ola
göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutlarım umudun ötesinde ne ola
nefesimde yaşayan sıcaklığı paylaşan yar ola
yaşam denen uykudan uyanmasını bilen yar ola.
Feridun Düzağaç'ın Kurtalan Ekspres'in Göğe Selam albümünde, aslına oldukça sadık kalarak yeniden yorumladığı, Barış Manço'nun 1981 sonrası bizimle paylaşmaktan vazgeçtiği müzikal dehasını, günümüz dinleyicilerine göstermeye bir fırsat olmuş, aşmış ve derin şarkıdır.
Orjinal plak kaydındaki (Yeni bir Gün - 1979) Pink Floyd ve Eloyda da bulabileceğiniz o hava, beni hala benden geçirir.
F. D. için de bundan daha güzel bir Barış Manço şarkısı seçilemezdi herhalde...Sözler de müzik te F.D.'nin ruhundan dökülmüş gibi...
