"ne mutlu türküm diyene" hezeyanından sonra bunu nasıl kabul ettirebiliriz ya da daha çok kişinin kabul etmesi için ne yapılabilir derken ortaya çıkmış hezeyandır. bunlar türk-islam sentezi diye ortalıkta dolaşırlar. islamiyetin ne türklüğe ne kürtlüğe ihtiyacı yoktur. islamiyet kıymetlidir. kendine müşteri aramaz.
ama bu lafi demenin bir kuralini da koyalim ki iyice boku ciksin. mesala sabah yataktan kalkar kalkmaz üc defa, sokaga adimimizi attigimiz anda bir defa, ise baslamadan hep birlikte topluca üc defa, is bitiminde yine topluca üc defa, okullarda her ders baslarken topluca üc defa, kadinlar cocuk dogurdugunda bebegin kulagina üc defa, gerdek gecelerinde damat tarafindan gelinin karsisinda üc defa vs. tabii kisiler kendi baslarina her firsatta istedikleri kadar ne mutlu türk ve müslümanim diye söyleyebilirler. böylece mutluluga gark oluruz. dert üstü murat üstü insanlar oluruz. ne güsel olur. ne mutlu türk ve müslümanin diyene.
