''ne mutlu türk üm diyene kadar'' edebi vurgusu olmayan, zaten edebiyat yapacak zeka seviyesi de olmayan insanların sözü.
bir kere sözün orjinal hali bilerek ''diyene'' diye biter. bunun tek nedeni biraz daha edebi olusn diyedir. çünkü doğana veya olana sözü, ''diyene'' kadar edebi vurguyu veremiyor. uluğ başbuğ atatürk iyi bir asker ve siyasetçi olduğu gibi aynı zamanda edebi yönü kuvvetli biriydi ve böyle demeyi tercih etti.
70 ıq ile ortada dolaşan islamcılarda bu kulak tırmalayıcı, edebi ve ebedi niteliği olmayan bu sözü kendi çaplarında bir antitez olarak söylerler . oysaki bu sözün mantıklı olması için olana diye bitmesi gerekir. yani ''ne mutlu müslüman olana''. ama dediğim gibi bir islamcı edebiyattan ne anlar. kendi çaplarında ''olumg adamları bozdug'' diye düşünseler de komik ve rezil duruma düşmekten ileriye gidemezler.
sonuna kadar katıldığım sözdür. ırka vurgu yapmak yerine temel değerime vurgu yapmak daha hoştur ve yerindedir. söylemekten de herhangi bir eziklik hissetmem aksine gururlanırım ve değerli olduğumu hissederim. tekrarlamaktan da hiç çekinmem; ne mutlu müslümanım diyene!
türk, alman, fransız, ingiliz, müslüman, hristiyan vs olacağınıza, insan olup bilgiye erişmeyi erek haline getirin yeter. insan olamamış; anne ve babası olabilmiş bir yığın aptal.
dünyanın en güzel sözü. bundan daha güzel bi söz yoktur. çünkü müslüman olmaktan daha güzel bişey yoktur yeryüzünde. kurtuluş müslümanlıktadır çünkü. türklükte değil. allah katında ırkın zerre kadar önemi yoktur. hiç bi faşist zihniyet bana bir türkün neden afrikadaki bi gariban zenciden üstün olduğunu anlatamaz. üstünlük takvadadır. ama bunu o nasipsizlere alnı secde görmemiş imansızlara anlatamam. o yüzden yüz bin kere diyorumki ne mutlu müslümanım diyene.
lan ya hristiyan olarak doğsaydım? ya yahudi olarak doğsaydım? ya müslümanları ciddi manâda terörist sanıpta hak olan din olduğunu inkar etseydim? lan bunun ahireti var, ne mutlu müslümanım diyene!
