sibiryalı bir rus'tan duyduğum söz. allahım yarabbim ne kadar da kapsayıcı bir söz öbeği diye düşündüm ve içimden yüzkırkdört kere bunu söyledim. mutlu olamadım. sonra dışımdan söyledim yine mutlu olamadım. sonra bunu söylemekten vazcayıp,ne mutlu türküm diyene dedim. allah kahretsin yine mutlu olamadım. sanırım milliyetçi olmadığım için depresyona girdim. sanırım ruh hastasıyım.
ermenistan'da çocuklara her gün 'andımız' adı altında zorla söylettirilen vasat faşist slogan. 'ne mutlu türküm diyene' olsaydı olurdu, çünkü 23476712312467123 yıllık şanlı türk tarihi var.
insan olmanın bilincine ulaşmamış, kendini anca 1920'li yıllarda patlayan milliyrtçilik akımı üzerinden var edebilen millet söylemidir. sen istediğin kadar "ne mutlu x'im diye" yırt kıçını, perişan hal-i pür melalin gün gibi ortada olduktan sonra...
en az ne mutlu türküm diyene demek kadar saçmadır. ne mutlu faşizme karşı duran insanlara.
aşırı milliyetçi söylemler:
ben faşist değilim. (kimse kabul etmiyor anasını satayım. kim faşist olm o zaman? sağa sola saldırıp, milletin diline karışıp, her şeyin sahibi olarak kendini görüp nasıl faşist olmuyorsun sen anlayamıyorum?) ben vatanımı seviyorum sadece. (sev kardeşim elini ver bana. vatanımı seviyorum derken başkalarını vatandan soğutma da)
ben sadece ermeni/kürt/türk/rum olmaktan gurur duyuyorum. (anlamıyorum arkadaş kanla bıçakla can alarak yazılan tarihin nesiyle gurur duyuyorsun? hangi ırktan hangi milletten inanıştan olursan ol bu böyle. daha insanca şeylerle gurur duymak varken?)
