insan olarak algılanabilecek bir durumdur. her ne kadar kiminde şeytanlık kiminde meleklik daha baskın olsa da her iki özellik insanda mevcuttur.yaşadıklarına göre insan bazen şeytan bazen melek olabiliyor.
neyim ben diye düsünürsün.. yaptıgın hatalar gelir bir bir aklına. Yok melek değilsindir artık. beyaz eskisi kadar yakışmıyor değil mi sana? istediğin kadar saçlarını ikiye örüp beyaz kurdelalarını tak, o gülüşün gelmez ki cehrene.
ama Kimsenin hayalleriyle serefiyle oynamamıssındır. Birbirlerine deli gibi asık olanları görürsün için burkulur ama mutlu olsunlar istersin. her ne kadar sen yansan da. kendine seytan olmayı da yakıstıramazsın.
Aynada yüzüne bakarsın, gözlerin kaçar kendi gözlerinden. bilirsin o ellerin neler yaptıgını, o tende neyin izlerinin oldugunu. Yıkanırken tenini kazırsın, lekelerinin akıp gitmeyeceğini bile bile.
Boşver artık neden diye sorma. Tek sebep insan olman. ruhuna küfredersin rahat bırak beni diye, vicdanın keşke biraz yüzsüz olabilseydi değil mi?
En cok kendini acıtır insan, en acımasız oldugun kişi yine kendinsindir.
Gün gelir isyan edersin. Sıra bende dersin, yakıp yıkma zamanı. Ama...
