ne kaldi yazacak

    1.
  1. ...

    "beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
    denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
    öylesine yıktın ki bütün inançlarımı
    beni sensiz bıraktın, beni sensiz bıraktın.."
    ümit yaşar oğuzcan

    ...

    ve bir sabah kalktığımda, kar yağmış ankara`ya, şehir beyazlar altında.. ben yine sensiz ve artık yavaş yavaş hayalsiz de.. açıyorum camı ardına kadar. kar taneleri yüzüme dökülüyor. ben de ne varsa sana dair, kurduğum bütün senli hayallerim, gördüğüm bütün senli rüyalarım, savuruyorum dört bir yana. işime işliyor sağuk, üşüyorum.. söylenecek her şeyi söylemişim aşka dair ve dahi sana dair. kelimeler tükenmiş, umutlarım da öyle.. artık hiçbir şey söyleyememek öyle ağır.. ağır öyle yalnızlıklarda dolaşmak, sensiz kalmak ağır, hayal kuramamak bir de.. hepsi birden çöküyor üstüme, kaldıramıyorum.. bir şarkı dolanıyor dudaklarıma, "sen benim hiçbir şeyimsin", avuçlarımda koca koca karanlıklar, her taraf buz kesmiş ve ben sessiz sessiz ağlıyorum.. yağan kara karışıyor gözyaşlarım, ankara öyle yabancı bir şehir. bir yabancı şehirde bir yabancı gibi ben.. ellerim yine kaleme dökülüyor, yazdığım her şey "hiçbir şey".. sabretme limitlerini çoktan aşmış bünye.. kabüllenmemek bir işe yaramaz olmuş.. girilen her yol çıkmaz, kurulan her hayal yalan.. yalan söylenen her söz, gülüşler yalan.. yaşanan hayatlar bir de, hepsi yalan.. ben hani şiir de yazarım, bilirsin ya, şimdi unut hepsini, onlar da yalan..

    ve bir akşam güneş battığında, kör olmuş uykular, kar zaten hala yağmakta, aklıma geliyorsun.. bu ağır tükenmişliği kabüllenmek zor, anlatmak zor, cümle kurmak zor.. susuyorum öylece, çok kızarsın sen ama, bir sigara yakıyorum.. karanlıklar her tarafta, bir de asla gerçek olamayacak senli düşler.. zamana tutsak olmuş insanlar, bir de sen, evet.. beklemekten yorgun düşmüş eksik hayatlar, bu da ben oluyorum, evet.. akılda hep sorular sorular.. bir gülümseme oturur dudaklarıma şimdi, öyle kırık.. ve ankara hala beyazlar altında, sen yoksun ama.. durdurup zamanı her şeye inat, öylece susuyorum.. nefret etmiyorum hiçbir şeyden, hiçkimselerden.. bir düşüm vardı, çok güzel, olmadı işte, gömülüp kendime sessizce, ona ağlıyorum..

    ocak-07, ankara

    ...

    "ne hasta bekler sabahı
    ne taze ölüyü mezar
    ne de şeytan bir günahı
    seni beklediğim kadar

    geçti istemem gelmeni
    yokluğunda buldum seni
    bırak vehmimde gölgeni
    gelme artık neye yarar"
    necip fazıl kısakürek

    ...
    6 ...
© 2025 uludağ sözlük