nefsinin kölesi olmuş insan ne derece özgürdür, nefsine en fazla ne kadar direniyor sonunda yenilmiyormu insan , peki biz gerçekten özgürmüyüz, her istediğimizi yapabiliyor muyuz.?
Ben sanırım cinsiyetime ve yaşıma göre epey özgürüm. istediğim şehirde istediğim kadar kalabiliyorum. Bazen eş dost hatrina onlara göre yaşadığım da oluyor ama o kadar.
hayatının 2/7'sinde keyif aldığı şeyleri keyif aldığı insanlarla yapabilmek için -şayet eline geçen üç kuruşluk maddi imkan buna el veriyorsa birçoğumuz adına- kalan 5/7'sinde oradan oraya koşturup, bedenen ve zihnen maksimum köreliş düzeyine çıkıyor olmak kadar özgürüm(z).
belki sevdiklerinizden ''eferim sana'' dedikleri kadar. belki de, nobel ödülü alan biri kadar. yani toplumun bize tanıdığı fırsat eşitliği kadar, netekim.
