Askerdeyseniz eger ozelliklede ilk gunlerinizse. Surekli akliniz telefondadir. Ama bir turlu calmaz o telefon beklersin saatlerce paket paket sigara icersin ama calmaz. Kabullenemezsin ama gercek sudurki yalnizsindir...
Bunu bir çeşit ego olarak algılamamanızı temenni ederim...
Kimse benim gibi değil.Kimse benim kadar şahsi olarak yaşamadığı acıları önemsemiyor.Dünyanın herhangi bir yerinde yaşanan herhangi bir acının benim kalbime saplanıp kalmasından yoruldum. Bir çokları gibibugün üzülüp yarın unutmaktan yoksunum ne yazık ki.Dünya bana fazla geliyor.Kaldıramıyorum bütün bu yaşanan insanlık dışı şeyleri.Herhangi bir yerde teavüz edilip yakılan kız,sopalarla dövülen askerler,şerefsizlerin şehit ettiği halk,gülmesi gereken yüzlerin katmerlenen acılarla ağlayadığını bile görmek,küçücük çocuklara,öz evlatlarına sapkınlıkla bakanların yaşattığı acılar ve suan sayamadığım tonlarca şey benim günlerce başımı ağrıtıp yataklara düşürebiliyor. Herkes bu sebepten bir psikopat olduğumu düşünmekte.Yolda gördüğüm bir trafik kazasından dolayı günüme devam edemememin herseyi çok abarttığım fikrini düşündürmekte olduğu insanlar var.
işte bu yüzden anlaşamıyorum ben insanoğlu ile...işte tamda bu kadar yalnızım sözlük.
