sesin cikar evin icinde cevaplayan yoktur. acarsin televizyonu canli yayinda kendini canli hissedersin. yemek yapmak istemezsin ne icin kim icin. anlarsin yalniz oldugunu kavramak istemezsin.
o kadar yalnız olduğunu fark etmek ki; azot ve oksijen molekülleriyle birlikte eser miktardaki argon ile karbondioksitin de aralarında bulunduğu bir yapıya sarılmaya çalışmak ve içinden geçmek sözlük. atomların atomlarıma değmedikçe, kuarklarını kuarklarımda hissetmedikçe neyleyeyim materyalizmi, neyleyeyim rasyonalizmi. hani hiçbir şey yoksa atomlar vardı?
Insanoglu yalniz gelmistir yalniz gidecektir... Herkes kendi yalnizligini dusunerek "bencil" duygularla yaklasir birbirine... Aslinda kimse kimsenin ne yalnizligini onemser, ne acisini, ne mutlulugunu, ne sevincini, ne kederini... Iki kisi biraraya sadece kendi benligini dusunerek gelir... Bir insan mutluysa kendi mutlulugunu paylasmak icin en yakin dostunu arar, bir insan kedere dusmusse iki kadeh tokusturmak ve anlatmak icin arkadasina sarilir... Kimse bir baskasini kendinden cok sevmez...
yalnız olmamanın karşıtı nedir ki? yalnızlığın zıttı yoktur mesela. doğdum yalnızım, ama yalnız ölmek istemiyorum.
birinin koynundayken bile ondan gizlediğin herşey yalnızlıktır.
