bir isyan cümlesidir. ama isyan ederken bile karşı tarafı üzmemek için bu kelime seçilir. insanları mutlu etmeye çalışmak, insanları mutlu etmek belkide benim için en güzel en üst duyguydu. benim gibi bu duyguyu çok seven sözlük yazarlarının da olduğunu biliyorum. özellikle sevdiğimiz insanlar için bazen kendimizden çok uğraşırız nedenini hiç anlamadığım bir şekilde.
ama bu gün şunu gördüm ki yanımda hiç kimse kalmamış. kanadını sardığım tüm kuşlar yanımdan uçup gitmiş. e şimdi ne yapmalı?
insanlara yardım etmeyeyim mi artık? kendimden nefret etmemi sağlayan kişilerle bağlantımı kopardım ama ya bu şeyler yeniden başıma gelirse?
ne kadar mutlu ettiysem insanları o kadar yalnız kaldım işte.
yanlış önerme aslı: ne kadar mutlu edildiysek o kadar yalnız bıraktık. çünkü mutluluk kıçımıza batar. çabuk sıkılırız hüzne, acıya koşarız bizi mutsuz edene.
aslında doğru olan yapılmış iç rahatlığıyla yola devam etmemiz ve daha iyisinin gelmesi adına yolun açılması için gereklidir bu tarz yaşanan boşluklar.
daha güçlü olmamız için bir adımdır bu küçük yalnızlıklar... mutlu etmeye, pişman olmaya, doğru olmaya devam.
