annem türkiye de bir üniversitede ingilizce kursuna yazıldı, ben o zaman türkiye´deydim, yani ben türkiye´ye gitmeden yazılmış da ben türkiye´deyken de seviye sınavı varmış ona girecekmiş, evden dediler ki, hadi paganviodio, arabayla git kadını sınava götür, sınav bitince de al geri getir. burada içimizde en aylak aylak gezen sensin. tatile gelmişsin nasılsa.
dedim, tamam, anneyi sınava götürürüz, bitince de geri getiririz.gittik bi sürü bi genç yaşlı adamlar giriyo o seviye sınavına, annem de zaten, işte bu da benim oğlum kendisi şu şu okulu avrupa´da şu dereceyle bitirdi, falan...dedim kardeşim sus lan...
orada sınav gözetmeni kadınlardan biri bana dedi ki, bu sınav 3 saat falan sürüyo, dışarlarda serseri mayın gibi gezeceğinize siz de girin sınava hem de ingilizcenizi test etmiş olursunuz.
yalan olmasın, ankara üniversitesiydi galiba...
annemle şöyle bi birbirimize bakıştık, elime kitapçığı verdiler girdik sınava...
17 mi ne normal seviye 3 olağanüstü seviye falan toplamda 20 seviyeleri varmış, annem 2. seviye çıktı.
ben, en olağanüstü seviyede çıktım, ahanda sınavdaki artık kaç , 80 mi 90 mı kişinin girdiği sınavda, en yüksek puanı ben çektim !!! geçen konusu geçti, annem o kağıdı hala saklıyomuş. bu olay olduğunda da yıllardan 2008 mi 2009 mu ne...
dedim anne, niye saklıyosun lan, ne işimize yarayacak, olsun olm, belge bu, diyo. içimizde birinin bu seviyede ingilizce bildiğinin resmi belgesi bu, diyo.
kıssadan hisse, resmi olarak böyle bi de kaad var türkiye´de bizim ingilizce seviyemizi ölçen.
