şimdi bazı insanlar vardır ekmeğini taştan çıkarır. adamın mesleği yoktur ne iş olursa yaparım der buna saygım sonsuz. ama bir de bazı yavşaklar vardır her işi yaparım zihniyetinde. işte bu yavşak zihniyet yüzünden bu ülkede hiç bir meslek kurumsallaşmaz. anlamadığı işin içine sıçar her şeyin değerini düşürür bu da yetmezmiş gibi bir bokta elde etmez. sonra bildiği işinde içine bir güzel eder ve nur topu gibi bir ne iş olursa yaparım adamı çıkar.
gerçekten tiksindim artık. bakkalken doktor kesilenden, marangozken grafik tasarımcı olandan, öğretmenken makine mühendisi gibi davranandan, aşçıyken mimar geçinenden, mimarken astronot gibi hissedenden. bıktım usandım.
sadece vasıfsız işçilerdeki zihniyet değildir.
uzmanlaşma eksikliğinden kaynaklanan, bir işe girerken işin gerekliliklerinde yer almayan özelliklerin de kişiden istenmesiyle ve emek arzının yüksek ancak emek talebinin düşük olmasıyla, süreç içerisinde ortaya çıkan durumdur.
tarih, edebiyat mezunu insanlar matematik ile sınanırsa o edebiyat, tarih mezunu bankacı da olur, sekreter de olur mesela,
bir mühendisten yönetici, pazarlamacı olması beklenip, i.i.b.f. * mezunundan teknisyen olması beklenirse kafa karışır, ortada zihin bile kalmaz.
bu belirsizlikler üretim ve tüketim aşamasını olumsuz etkileyen en önemli faktörlerdendir.
sorunun kaynağı bellidir. konjonktürel değil, yapısal işsizlik sorunu mevcuttur. bu da bilindiği üzere bir ekonominin en önemli sorunudur.
bitirdiği bölümü beğenmeyip başkalarının alanına yönelen ve haklarına giren insanların zihniyetidir. en basitinden, sınıf öğretmenliği okumuş birinin, okul öncesi öğretmenliği alanına yönelmesi gibi. okulöncesi alanında 4 yıl okumuş biriyle, dışardan sertifika alıp bu işe başlayan biri bir olur mu hiç? işin ehli olanlara biraz saygı gösterilmesi lazım. her işi yaparım diye bir mantık olamaz.
