bir süredir içinde bulunduğum durumdur. zor zamanlarınızda psikolojik olarak çok kötü olduğunuz dönemlerde ortaya çıkıyor. ama geçiyor. yani inşallah geçecek.
bunalımlı ruh halinin gerisinde kalıp ya da içinde kaybolduğunuz an nasıl davrandığınızı , ne düşündüğünüzü kestiremezsiniz. böyle anlarda aldığınız kararlara güvenmeyin. aslı yoktur. "ne yapıyorum ben" serzenişine de cevap veremiyorsunuz. aslında bir çarkın içine girmiş, o çarkın şekline uymaya başlıyorsunuz.
son bir kaç haftadır bu duygular içindeyim. ne istiyorum ne istemiyorum ya da kime ne hissediyorum herşey karıştı. zihnimin dalgaları yandı, biraz da yoruldum. ve yaz aylarında bu ruh hali bok gibi!
çoğu şeye aklıyla yaklaşmaya çalışanların sık karşılaştığı durumdur. içten hissedilen ile beynin söz düellosuna tutuşması gibi bişi, karmaşık olmaktır.
kişinin kendi hislerine tercüman olamama halidir. ne uykusuzum, ne yorgunum, ne de beni üzen bişey var ortada. ama mal gibi hissediyorum. değersizmişim gibi. yerim burası değilmiş gibi.
