Ya güneş açsın ya yağmur yağsın dedirtir. Biraz işi sembolizme vurup sabahın köründe beyni zorlarsak insanın kararsız anları gibidir.
Seçimler yapmak gerekebilir bazen ama öylesine şüphe ve tedirginlik doluyuzdur ki seçenekleri bile kafamızda oluşturmaktan aciz kalırız.
Bu durum uzun bir süre devam eder ve her gün sıkıntılar içinde uyanmaya sebep olur. Sıkıntılar belirsizdir ve içinde bulunulan boşluk sürekli içine çeker kişiyi.
Belki de cahil cesareti denen şey bu anlarda çok akıllıca bir seçimdir. Fakat yine şüpheler insanın peşini bırakmaz.
Zamanla yaşama amacı kaybolur ve bir amaç çizmek zorunda kalır.
Bundan sonrası daha da berbattır.
Uzun bir süre tekrar eden bu kasvetli havalarda çöküntü sürekli artar. Güneşin heyecanı ve enerjisi yağmurun romantizmi yoktur çünkü.
Ümidi tükenmek üzere olan yorgun bir yolcu misali insanlar dökülür sokaklara eğer bir de pazartesi ise..
sabah sabah bu havayi gorunce derinden bir hass***** cekersiniz. cunku hava durumunda parcali bulutlu derler ve napicaginizi sasirirsiniz.. cunku bot giyesin vardir fakat bu gunes sayesinde spor ayakkabi giyer cikarsiniz. ve gunun sonunda eve pisman olarak donersiniz..
Ve havaların en iğrenci...
Yaşama sevincinin olmadığı, havanın soğuk olduğu ve her an ıslak da olabileceği gibi bir hisse kapılmaya sebep olan havadır.
